The smart Trick of دکتر سل That Nobody is Discussing
The smart Trick of دکتر سل That Nobody is Discussing
Blog Article
بیماری سل دو نوع دارد: سل فعال و سل غیرفعال. اولین قدم برای درمان قطعی سل، تشخیص صحیح نوع این بیماری است.
آسیبهای سیستم عصبی: از جمله بیحسی و سوزنشدن در پا و دست، مشکلات احتمالی با تعادل و اختلال شناختی
اما این بیماری چیست؟ چه مشکلاتی ایجاد میکند و درمان آن چیست؟ آیا میتوان از ابتلا به بیماری سلیاک پیشگیری کرد؟
شرکت آدوراطب موفق به دریافت جایزهی بهترین عملکرد مالی در بین توزیع کنندگان ش...
علیرضا افتخاری مرد هزار چهره موسیقی ایران کنار دختران جذابش+ عکس و بیوگرافی
● عوامل خطری که احتمال ابتلا به باکتریهای عامل بیماری سل را افزایش میدهند عبارتند از:
برای درمان سل فعال، از ترکیب داروهای ضدباکتری (آنتیباکتریال) استفاده میشود. رایجترین انواع دارو برای درمان سل، ریفامپین، پیرازینامید و استرپتومایسین هستند.
● این واکسن به طور گسترده در ایالات متحده استفاده نمیشود؛ زیرا خطر ابتلا به سل کم است.
عفونت سل وقتی که میکوباکتریها به حبابچههای ریوی میرسد، شروع میشود یعنی جایی که آنها به اندوزومها از ماکروفاژهای آلوئولی حمله کرده و در داخل آن تکثیر میشوند.[۱][۴۶] محل اولیه عفونت در ریهها، معروف به «کانون گان» یا در قسمت فوقانی لوب تحتانی یا در قسمت تحتانی لوب فوقانی واقع شده است.[۱] سل ریهها میتواند از طریق عفونت از جریان خون بیماری سل پوستی نیز ایجاد شود که به عنوان کانون سیمون شناخته شده است.
با این وجود، برخی از افراد همچنان در معرض عدم تحمل لاکتوز هستند، حتی با وجود این که موفق به کنترل بیماری سلیاک شده باشند.
سل به ازدحام بیش از حد و تغذیه نامناسب بسیار مرتبط است. این ارتباط باعث میشود که سل یکی از بیماریهای اصلی در اثر فقر باشد.
بیماری سلیاک خطرناک نیست. تنها نیاز به پیگیری در درمان دارد. اگر بیماری سلیاک دارید، نیاز به پیگیری پزشکی دارید تا مطمئن شوید علائم شما به یک رژیم غذایی بدون گلوتن پاسخ داده است یا نه. پزشک همچنین میخواهد مطمئن شود که شما به نیاز برای حفظ رژیم غذایی طی زندگیتان باور دارید. پزشک با کمک آزمایش خون پاسخ شما به درمان را ارزیابی میکند. نتایج این آزمایشات که عمدتا به عنوان راهی برای تشخیص بیماری سلیاک طراحی شدهاند، معمولا هنگامی که شما به مدت ۶ تا ۱۲ ماه غذای بدون گلوتن مصرف کنید، منفی میشوند.
با این حال، این بیماری یک تهدید قابل توجه برای بهداشت عمومی باقی ماند. هنگامی که شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا در سال ۱۹۱۳ تشکیل شد، تمرکز اولیه آن، تحقیقات بر سل بود.[۱۱۱]
هنگامی که افراد مبتلا به سل فعال آواز بخوانند یا سرفه، عطسه، صحبت و یا تف کنند، ذرات عفونی معلق در هوا (بیماری هوابرد) به قطر ۰٫۵ تا ۵ میکرومتر را پخش میکنند.